Nieuw onderzoek helpt verklaren waarom mensen langzamer bewegen naarmate ze ouder worden

Naarmate we ouder worden, hebben onze bewegingen de neiging om langzamer te gaan. Uit nieuw onderzoek blijkt dat dit deels komt doordat het oudere volwassenen meer energie kost om te bewegen dan jongere mensen.

Wetenschappers zijn van mening dat deze bevindingen kunnen helpen bij het ontwikkelen van nieuwe diagnostische hulpmiddelen voor ziekten zoals Parkinson en multiple sclerose.

Onderzoekers van de Universiteit van Colorado Boulder suggereren dat de hogere energiekosten van beweging bij oudere volwassenen mogelijk te wijten zijn aan minder efficiënte spiercellen en bewegingsstrategieën. Dit onderzoek werd gepubliceerd in The Journal of Neuroscience.

In het onderzoek gebruikten 84 gezonde deelnemers, waaronder jongere volwassenen (18-35 jaar) en oudere volwassenen (66-87 jaar), een robotarm om doelen op een scherm te bereiken. De robotarm functioneerde als een computermuis. Oudere volwassenen pasten hun bewegingen op bepaalde tijden aan om energie te besparen, terwijl jongere deelnemers efficiënter bewogen.

De studie onderzocht ook het ‘beloningscircuit’ van de hersenen, dat minder dopamine produceert naarmate we ouder worden. Zowel jongere als oudere volwassenen presteerden beter als ze wisten dat ze als beloning een ‘bing’-geluid zouden horen. Oudere volwassenen begonnen hun bewegingen echter gemiddeld 17 milliseconden eerder, terwijl jongere volwassenen hun armen simpelweg sneller bewogen.

Onderzoekers denken dat deze inzichten kunnen leiden tot nieuwe diagnostiek voor bewegingsgerelateerde aandoeningen. Ze benadrukken het belang van het begrijpen waarom beweging vertraagt ​​met de leeftijd en hoe dit de kwaliteit van leven beïnvloedt. Bewegingsvertraging kan een aanzienlijke impact hebben op fysieke en sociale activiteiten, en het begrijpen van de oorzaken ervan kan helpen bij het identificeren van interventies om deze achteruitgang te verzachten.

De bevindingen roepen ook vragen op over het verband tussen bewegingssnelheid en neurologische aandoeningen. Aandoeningen zoals depressie, die verband houden met het beloningscircuit van de hersenen, resulteren ook in langzamere bewegingen. Dit suggereert dat bewegingssnelheid meer kan weerspiegelen dan alleen veranderingen in spier- en hersencircuits die verband houden met beweging.

Deskundigen zijn het erover eens dat het stimuleren van beweging bij oudere volwassenen cruciaal is, ondanks de hogere energiekosten. Dr. Clifford Segil, een neuroloog, benadrukt het adagium: "Als je het niet gebruikt, raak je het kwijt", en benadrukt daarmee de vele gezondheidsvoordelen van actief blijven.

Verder onderzoek is nodig om te onderzoeken hoe het ouder wordende brein zich aanpast aan bewegingsproblemen en om de bevindingen van het onderzoek te verifiëren met direct neurologisch bewijs. Het begrijpen van deze aanpassingen kan waardevolle inzichten opleveren voor het verbeteren van de levens van oudere volwassenen.